TEST: Werbel klonowy Dixon Classic PDS-A54XM

Jako człowiek testujący instrumenty doświadczam stale tego samego problemu. Z natury jestem osobą, która pozytywnie patrzy w przyszłość i uwielbia to, co nowe. Z powodu tej wady charakteru często zbyt optymistycznie odbieram nowo poznawane osoby, nowe pomysły, ale także instrumenty, które trafiają w moje ręce.

Na szczęście szybko otrząsam się z własnych wyobrażeń, by dostrzec tę prawdziwą naturę stanu rzeczy, zanim... będzie za późno. Mój mechanizm obronny pozwala mi przetrwać przez lata w równowadze pomiędzy uniesieniami serca, a chłodem zdrowego rozsądku. Na całe szczęście werbel klonowy serii Classic daleki jest od wspomnianego zjawiska „chwilowego zauroczenia”. 

Zobacz test video Dixon Classic PDS-A54XM:

Wrażenia ogólne

Pierwsze wrażenie to chwila, której się nie zapomina. Zetknąwszy się z werblem Dixon Classic PDS - A54XM, nie było żadnych zastrzeżeń - bardzo estetycznie polakierowany korpus, solidnie wykonane okucia, lekki... Nic dodać, nic ująć - instrument po prostu elegancki, od stóp do głów.

Mechanizm sprężyn działa bez zarzutu, poza tym że opuszczenie mechanizmu przy naciągniętych mocno sprężynach powoduje, że zostają one przy naciągu (niewielki zakres pracy maszynki).Korpus wydaje się brzmieć już sam w sobie pod wpływem opukiwania go palcami (mój ulubiony sposób na test przedwstępny), 10 śrub naciągowych - standard, który znamy z półki jak najbardziej profesjonalnej.

Brzmienie

To, co nas najbardziej interesuje, to wrażenia dźwiękowe. Kilka pierwszych uderzeń w werbel zachęca do dalszej zabawy. Muzykalny, dźwięczny i bez nadmiernego hałasu oraz przydźwięków.Nastrojony w paśmie średnio-wyższym daje czytelny atak, a przy tym brzmi w sposób zwarty i klarowny. Bez względu na miejsce uderzenia i głośność dynamiczną, instrument trzyma się swojej charakterystyki - siła dźwięku i brzmienia zmieniają się płynnie, zachowując walory brzmieniowe. Gęstsze i cichsze dźwięki są czytelne w odbiorze i brzmią szlachetnie, podobnie jak cross stick - melodyjny i punktowy. Wyłączone sprężyny dobitnie ukazują brzmienie samego korpusu. Okrągłe, lekko zlewające się, o ciepłej barwie, z lekko wybijającymi się alikwotami w okolicach dźwięku cis. Wyraźnie słyszalne alikwoty, ale nieprzeszkadzające.

Werbel testowany był w kilku opcjach naciągnięcia górnej membrany. Nisko nastrojony, trzymał swój charakter i nie rozjeżdżał się na poziomie trzymania stroju. Słychać było mięsistość i soczystość dźwięku. Wysoki strój z kolej nie zapychał instrumentu. Odpowiednio intensywny „klik” korpusu daje solidny atak (bez zjawiska „kartonowego”), nie przeszkadzając wysokimi przydźwiękami, których w werblu jest niewiele.

Najbardziej uniwersalnie werbel brzmi w stroju średnio-wyższym. Konkretny atak, wyraźny punkt, a przy tym duża czułość dynamiczna instrumentu i świetna reakcja sprężyn.Werbel jest też czuły artykulacyjnie, jednak nie rozjeżdża się w żaden sposób za sprawą zmiany miejsca uderzenia - brzmi spójnie, tzn. zmienia płynnie swoje brzmienie, uderzany w centralnym punkcie, jak i bliżej obręczy.

Współpraca

Instrument świetnie wkomponowuje się w całość zestawu, dobrze współgra z tomami i przebija się przez hałas talerzy. Z racji tego, że w teście użyto czyneli o ciemnej formule, nie było problemu z wzajemnym zagłuszaniem się na poziomie częstotliwości dźwięków. Głośniejsze, jasne blachy mogłyby nieco zadusić brzmienie werbla, który sam w sobie nie jest przesadnie głośny.

Werbel znakomicie spisuje się też w całości instrumentarium zespołowego. Nie przeszkadza, ale i nie ginie w brzmieniu całego zespołu, łącząc delikatność i czułość z dużą mocą i zapasem dynamicznym. Jako główny werbel zestawu spisuje się idealnie.

Specyfikacja techniczna:

• Korpus: wykonany z północnoamerykańskiego klonu (6 warstw)
• Kolor: Natural Maple (lakierowany) 
• Strojenie: 10 podwójnych lugów
• Obręcze: Power Hoop 2.3 mm
• Maszynka sprężyny: odlewana i butt-end
• Membrana uderzana:Evans G1 Coated
• Sprężyny: 20 zwojów