TAMA 40th Anniversary Drum Festival - Relacja

Niemal każdy jubileusz jest okazją do świętowania, spotkań w niebanalnym gronie, refleksji nad minionym czasem, a także wydarzeniem, które na długo zapada w pamięci. A jeśli do tego radosnego stanu dodamy znakomite perspektywy na przyszłość oraz solidne zaplecze, aby osiągnąć sukces, to jubileusz staje się wydarzeniem totalnie wyjątkowym i niepowtarzalnym w swojej klasie.

Właśnie takim jubileuszem był TAMA 40th Anniversary Drum Festival, który odbył się w minioną sobotę w malowniczo położonym, niemieckim Gutenstetten. Solenizant, który ma na swoim koncie przeszło 40 wiosen, lub jak kto woli - awansował do wersji 4.0 - zapewnił odwiedzającym wiele ciekawych atrakcji, o które chciałbym Wam przybliżyć.

Festiwal odbył się na terenie Meinl Distribution, które jest głównym centrum dowodzenia marki TAMA. Zmierzając do celu, spodziewałem się wizyty w fabryce będącej typowym wyobrażeniem, jakie można mieć o zakładzie produkcyjnym: szaro, ponuro, pełno betonu…

Nic bardziej mylnego! Czysto, kolorowo, a co najważniejsze - dużo zieleni wokoło i ta cisza, którą w dniu festiwalu przecinały dziesiątki tysięcy uderzeń w różne perkusyjne sprzęty. Atrakcje skupiały się zasadniczo w kilku miejscach, o których chciałbym wspomnieć, jednocześnie zachowując pewnego rodzaju stopniowanie emocji.

Już na samym początku odwiedzający mijali ściankę, na której każdy mógł zaznaczyć swoją obecność srebrnym mazakiem. Również nasza ekipa z Infomusic.pl nie omieszkała przejść obojętnie i jako jedni z pierwszych złożyliśmy autografy z życzeniami.

I choć mogłoby się wydawać, że chwilę później największym zainteresowaniem cieszył się bogato wyposażony zakątek z firmowymi gadżetami w atrakcyjnych cenach, to jednak absolutną rewelacją okazało się coś nad naszymi głowami. Niesamowity żyrandol zbudowany z kilkunastu talerzy perkusyjnych rozświetlał całe pomieszczenie. Mając w pamięci różnego rodzaju skromne lampki zbudowane z instrumentów dętych, artystyczne dzieło pod sufitem z powodzeniem zostawiło je daleko w tyle.

Kolejnym interesującym miejscem był bogato wyposażony salon muzyczny. Nie muszę chyba mówić, że firma TAMA stanęła na wysokości zadania i przygotowała „degustację” wszystkiego, czym tylko może się poszczycić. Wypadałoby z pewnością wymienić co takiego zostało zaprezentowane, jednak zdecydowanie lepszym słowem będzie: „wszystko”.

Od pojedynczych, najdrobniejszych elementów mechanicznych, aż po skompletowane zestawy perkusyjne. Co ciekawe, nawet gitarzyści i basiści, z powodzeniem znaleźli dużo ciekawych produktów marek powiązanych z TAMĄ, czego najlepszym przykładem był zakątek z produktami marki Ibanez.

Tuż obok salonu z instrumentami znajdowała się wyciszona i odpowiednio wytłumiona sala prób, gdzie w komfortowych warunkach można było wypróbować kilka zestawów perkusyjnych. Było to o tyle istotne, o ile pozwalało bez towarzyszenia akompaniamentu dziesiątek osób, które jednocześnie wypróbowują różne sprzęty wszyscy naraz w salonie, sprawdzić brzmienie konkretnych zestawów perkusyjnych przygotowanych przez organizatora.

Aby każdy mógł mieć jasny dowód na to, że swoją obecnością zaszczycił festiwalowe progi, tuż obok sali prób zlokalizowano studio fotograficzne. Wykonane zdjęcie za zestawem perkusyjnym było momentalnie poddawane obróbce graficznej, której kluczowym elementem była podmiana tła na jeden z dostępnych z szablonów. Niby nic wielkiego, ale fotka grającego na zestawie w krajobrazie księżycowym, może być ciekawą, unikalną pamiątką.

Chyba nikt z odwiedzających nie miał wątpliwości, że najważniejszym miejscem całego festiwalu była hala koncertowa, na której odbywały się występy zaproszonych gwiazd, będących jednocześnie endorserami marki TAMA. Różnorodność stylów poszczególnych artystów była na tyle duża, że z powodzeniem każdy znalazł coś interesującego w gatunku, którą uprawia lub którym się interesuje.

Wystąpili między innymi: Ronald Bruner, Simon Phillips, Flo Dauner, Felix Lehrmann, Daray Brzozowski, Speckl T.D., Sebastian Lanser, Paul Seidel, Johnny Koenig, oraz kilkoro mniej rozpoznawalnych osobistości. Spośród tak zacnego grona perkusistów, w którym z pewnością dostrzegamy polski akcent w osobie Daray’a Brzozowskiego, chciałbym wyróżnić trzech bębniarzy. Zrobili oni największe wrażenie nie tylko na naszej ekipie z Infomusic.pl, ale i jak podejrzewam - na większości słuchaczy.

Za niewątpliwie najbardziej tłusty groove, niezwykłą muzykalność i absolutnie najlepsze brzmienie zestawu spośród wszystkich obecnych, wyróżnienie otrzymuje Flo Dauner. Za potężną dawkę energii, dużą dynamikę w grze oraz pomysłowość w łączeniu różnych styli na uwagę zasłużył Ronald Bruner. Ostatnią osobą, którą chciałbym wyróżnić, jest gwiazda wieczoru, ostatni wykonawca, Simon Phillips. Generalnie wyróżnienie to nie tylko wynika z naszych osobistych spostrzeżeń, a z ogromnej frekwencji, jaka miała miejsce w trakcie jego występu.

Phillips również jako jedyny artysta w tym dniu miał możliwość zrobienia sound check’u bezpośrednio przed występem, przy pustej sali (widzowie musieli opuścić pomieszczenie po przedostatnim występie). Być może było to związane z wyjątkowo rozbudowanym zestawem perkusyjnym, którego nagłośnienie z pewnością nie zajmuje tyle, co ustawienie skromniejszej, bardziej standardowej konfiguracji sprzętu. Simon Phillips niezwykle umiejętnie stopniował napięcie w czasie swojego występu.

Można było odnieść wrażenie, że buduje swoje solo poprzez wykorzystywanie coraz większego arsenału „perkusyjnych zabawek”, jednocześnie pokazując możliwości brzmieniowe i wykonawcze każdej z osobna. Mieliśmy okazję usłyszeć, co można osiągnąć na przykład: przy użyciu jedynie stopy, werbla i hi-hat’u, lub też samych tomów i stopy, a nawet blach w połączeniu tylko z werblem. I choć doznania artystyczne w czasie każdego występu w czasie festiwalu każdy słuchacz miał z pewnością inne, to z długością owacji po zakończonym pokazie trudno dyskutować. Oklaski po występie Phillipsa były - obiektywnie rzecz biorąc - zdecydowanie najdłuższe!

Ciekawym dodatkiem do wszystkich festiwalowych występów był fakt, iż po zakończeniu każdego pokazu, zestaw perkusyjny, na którym grał artysta, był przesuwany na platformie na płytę główną hali w taki sposób, aby każdy mógł go obejrzeć z bliska. Właśnie ta „ruchoma” ekspozycja cieszyła się szczególnie wzmożonym zainteresowaniem zgromadzonych.

Oprócz głównych atrakcji festiwalu, można było „zejść” nieco bardziej w stronę spraw przyziemnych i udać się na mały jarmark, który ulokowano nieopodal. Mieściły się tam stoiska z gadżetami, wystawy zaprzyjaźnionych sklepów muzycznych, oraz dodatkowe atrakcje, jak chociażby konkurs na najszybsze uderzenia w werbel czy też podwójną stopę.

Jedną z inspirujących przygód na festiwalu była możliwość odwiedzenia fabryki talerzy perkusyjnych marki Meinl, zlokalizowanej nieopodal głównej hali festiwalowej. Produkcja blach jest tutaj niemalże całkowicie zautomatyzowana, prowadzona od początku do końca przez Meinl’a, bez wykorzystania usług świadczonych przez podwykonawców.

Hala produkcyjna podzielona jest na obszary, będące jednocześnie kolejnymi etapami produkcji. Co ważne, jedyną czynnością powtarzaną przy każdym etapie wytwarzania produktów, jest kontrola jakości. Element, który nie spełnia norm jest natychmiast eliminowany z dalszej obróbki. Zapewnia to wysoką wydajność oraz ogranicza ponoszone koszty produkcji.

Jedną z największych niespodzianek, jakie nas spotkały w fabryce, biorąc pod uwagę liczbę maszyn i ich przeróżne zastosowania, był absolutny porządek oraz czystość. Zupełnie, jakby po zakończonej pracy cała hala była sprzątana niczym pokój hotelowy opuszczony przez ostatnich gości. Może i nie jest to kluczowy element w produkcji znakomitych talerzy, ale zrobił niewątpliwe wrażenie. Po takiej wizycie nie pozostają żadne wątpliwości - proces produkcji talerzy perkusyjnych jest zdecydowanie bardziej skomplikowany niż mogliśmy wcześniej przypuszczać.

A teraz pora na podsumowanie wyjazdu! Impreza przygotowana przez TAMA jest dobrym przykładem tego, jak można w ciekawy sposób zgromadzić wokół marki wielu zasadniczo różnych gości, od artystów, przez reporterów, aż po handlowców, zapewniając wszystkim to, czego oczekiwali. Dopisała zarówno frekwencja, jak i pogoda, a zatem wydarzenie jak najbardziej udane.

Ci, którzy zastanawiali się nad wyjazdem i ostatecznie nie pojechali, z pewnością mają czego żałować. Cała reszta z pewnością czeka na kolejne wydarzenia, jakie zaproponuje TAMA. Mając w pamięci udaną czterdziestą rocznicę, czekamy na kolejny okrągły jubileusz, który z pewnością również będzie powodem do jeszcze bardziej hucznego świętowania. Auf Wiedersehen!

Relacja: Paweł Radyno

Galeria zdjęć